Met ‘n sonskyn glimlag
en ‘n sagte streel
van die wind se asem
oor my arm
het hierdie dag
sag
my lewenskrag
kom steel
my agter gelaat
sonder om terug te kyk
met ‘n moegheid
wat my hele wese
wil insluk
kragteloos
gedaan
voos
maar ek sal
na die Een gaan
wat belowe
dat Hy sterk is
in my swakste uur
want ek weet
ook vir hierdie
moegheid
het Hy reeds ‘n kuur
sal Hy wyl ek slaap
alle tamheid weg vee
my warm en teer
teen sy Vaderhart vas druk
my veilig hou al is ek swak
met Sy wonderbare
krag ook in die nuwe môre
my krag wees …
© Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking