Moedersdag in trurat ...

 

Gister was Moedersdag en die moeders bederf en vereer deur hulle kinders. Dit is nie waaroor ek wil gesels nie …

Ek wil gesels oor die moeders wat nooit swanger was nie, en toe moeders is en die kinders wie jy nie gebaar het, maar ook jou kinders is.

In my lewe, en ek glo is so baie ander s’n, is daar die vrou wat nooit swanger was nie, nooit lewe geskenk het aan my nie, maar sy was my Moeder. Hierdie vrou was my Pappa se susters. ‘n Vrou wat nooit self kinders kon hê nie, maar ‘n vrou wat toe die lewe gebeur het, en ons sonder ‘n biologiese Moeder laat, ons geneem het.

Hierdie vrou het ons versorg met soveel liefde en omgee. Hierdie vrou is die vrou wat as ons siek was nagte voor ons bed gesit het. Hierdie vrou is die een wat daar was as ons hartseer was en saam met ons gelag het as ons bly was. Die een wat ons bemoedig het as dinge moeilik was en ons altyd aangemoedig het met ‘jy kan’. Die een wat ons gelees het dat ons niks kan vermag in ons eie krag nie, maar deur ons Vader wat ons krag gee alleen.

Daar was geen beter Moeder vir my as hierdie vrou nie. Sy is jare gelede al oorlede, en in my volwasse lewe was ek so gelukkig dat die Vader ‘n tweede so ‘n vrou oor my pad gestuur het. ‘n Vrou wat al het sy my nie in die lewe gebring nie, vir my lief is soos haar eie. Wat my raad gee, my bemoedig, saam met my bid.

Ek wil vir hierdie vroue, vroue wat ander vroue se kinders grootmaak, liefhet, ondersteun, bemoedig vandag baie dankie sê. Dit is nie om ‘n kind in die lewe te bring wat jou ‘n Moeder maak nie, dit is om vir ‘n kind om te gee, ‘n kind liefde te gee, ‘n kind te aanvaar en jou hande vir daardie kind af te baklei.

Nou die kinders, wat nie jou kinders is nie. Vroeg oggend ontvang ek ‘n WhatsApp uit Texas, USA. Dit kom van ‘n jongman wie ek jare gelede gehelp het om ‘n beurs vir deel van sy opleiding as vlieënier te kry. Hy het net soos enige ander student aansoek gedoen vir ‘n beurs. Die verskil was die volgende: Op daardie stadium as sy Moeder al oorlede. Sy enigste ondersteuning, was sy ouma. Geld om ‘n vlieënier te raak was daar nie. Maar hy het net besluit hy gaan van sy drome nie afsien nie.

Na Matriek het hy van besigheid tot besigheid geloop en vir homself borge gesoek nadat hy ‘n volledige uiteensetting gekry het wat dit hom sal kos vir die verskillende fases van sy opleiding. Hy het nie vir die hele bedrag gevra nie, net vir elke besigheid vir ‘n gedeelte.

Teen die tyd wat hy sy aansoek vir ‘n beurs by ons by die Trust waarvoor ek gewerk het ingesit het, het hy  net die geld nodig gehad vir sy vliegure en dit was ‘n R100 000.00. Die aansoek is aan die Bestuursraad voor gelê saam met sy uitslae tot op daardie stadium, want almal A’s en B’s was. Dit is die eerste keer afgekeur.

Ek het aan hom ‘n brief geskryf en hom bemoedig en belowe, ek sal my hande stomp baklei vir hierdie beurs vir hom, want hy het homself reeds bewys. Daarin het ek hom belowe om met die Voorsitster van die Raad te gaan praat, sy situasie te verduidelik en dit weer op die volgende vergadering in te sit vir oorweging. My laaste woorde in daar die kommunikasie was, ‘ons sal bid vir guns by ons Vader’.

Op die volgende Bestuursvergadering was daar hewige gevegte oor hierdie aansoek. Op die einde het die Voorsitster gevra dat hulle moet stem, en sy beur is toegestaan.

Vanoggend nadat ek hom bedank het vir my Moedersdag wense, stuur hy vir my daardie brief van meer as 10 jaar gelede wat ek vir hom geskryf het nadat die beursaansoek die eerste maal afgekeur was. Ek was verstom dat hy dit na al die jaar nog het. Sy dankbaarheid vir daardie beurs en dat ek in hom geglo het, het nog nooit opgehou nie. Vandag is hy ‘n suksesvolle vlieënier, met ‘n pragtige vroutjie en seuntjie. ‘n Kind wat diep in my hart is.

Wat ‘n voorreg om Moeders en kinders te kan hê waarvoor ons kan lief wees, wat nie biologies aan ons verbind is nie.

©Marsofine Krynauw