Die son hang

Die son het in die versamelvoëlnes vas gehaak
wyl die spore van die wild
wat daglank hier
in die skadu van die doringboom
vertoef het
die enigste getuie is
van die dag se bestaan
wit wolkies kuier
teen die asuur blou hemel
die Kalahari horison lê swaar
met die belofte van reën
en die mens is vandag hier
maar môre dalk weg
die skilderdoek sal dieselfde bly
of verander
soos die seisoen
se bui
net die mens
sal vandag hier wees
en môre weg
koop die tyd uit
leer van die seisoene
niks bly vir ewig dieselfde nie
wees die beste jy vandag
terwyl die son nog
in die doringboom
in die versamelvoëlnes hang ...
(C) Marsofine Krynauw