Soos spookasem
het die mis van die see
tussen die duine
ingesluip
die warmte van die dag
kom verdryf
met slierte spookagtige
vingers wat gryp en vat
aan die duine sand
‘n makabere prentjie laat
maar gemsbok
het gerus
in die duinstraat gesmul
aand die stoppelgras
hom nie laat verjaag
deur die wit skoopasem
wat al digter oor die duine raak
want hierdie is sy domein
hier sal niks hom verjaag
hier is waar hy daglank wei
hier is waar hy knus tussen
die duine skuil
hier is hy die inwoner
en die wit misvingers die gas
hier is hy die baas
van sy plaas
deur die natuur
aan hom gegee
vind hy voedsel, skuiling en rus
selfs ‘n druppel dou of twee
as die sleepmis sy spore
los op blaar en bos
môre as die son verskyn
weet hy sal die mis verdwyn
bly hy alleen die baas
van sy geboorte-woestyn-plaas.
© Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking