In vlamrooi
wil ek vanaand dans
met die yswind wat
vriesend om die huis se hoeke woed
ek wil die ysvingers
losmaak van my lyf
hul laat afval op die grond
waar ek ligvoet
hul kan vertrap
ek wil die tja-tja
die salsa
selfs die Namakwaland se riel dans
die koue uit my wese trap
en draai
en draf
tot die huilstem om die hoeke
vir my soos ‘n wiegelied raak
die koue en gekerm van die yswind
my nie meer kan traak
want iewers binne my
brand die vuur
van dankbaarheid
maak die passies
van my winterdans
my hart warm
weet ek as ek na my
wilde warm dans
tot ruste kom
dankbaarheid sy
snoesige donskombers
oor my sag sal drapeer
my Vader my styf in sy arms
sal sus
met Sy wiegelied wind
ek veilig en warm sal rus
en vir vanaand
het ek die winter gefnuik
met my voete
wat die ritme vind
wat warm maak van binne …
© Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking