Die guns van my Vader
het knus om my hart
kom lê
my kom verstom
kom verras
kom los met ‘n dankbare hart
niks anders wil ek doen
as dankie sê
my vreugde is so groot
dankie skiet net heel tekort
ek dink ‘n deuntjie en ‘n dansie
is baie meer gepas
uit pure vreugde
wil ek die maan vang
dit sommer hier
teen my kamermuur hang
op die klawers
‘n deuntjie dans
terwyl die sterre
in die winter kou
my vreugdesdans aanskou
vrolik knipoog
dat my danklied
hul betaam
ek plea en pirroette
en strek my arm na bo
want is vanwaar
my vreugde kom…
saam met die klanke
sluit ek my oë
en hef my stem
in ‘n loflied
aan die Een
wat ritme van my dans
en die wysie van my loflied
in liefde oor my uitgestort het
voel ek Sy liefde oor my reën
soos die flonkerende sterre
aan die hemeltrans
gaan my voete aan
met hul dankbare dans.
© Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking