Tart die koue jou
is dit asof hy jou
net stywer en stywer vashou
asof dit nie net die winter is
wat die hitte uit jou lyf wil wurg
maar die lewe wat gebeur
en jy wat opdraande
al opdraande voort beur
jou kragte wat taan
die kar wat wil gaan staan
die koskas wat leeg staan
en die koue bly wurg
die lewe uit jou lyf
tog voel jy hoe die son
deur dit alles veg
om jou lewelose lyf
weer warm en vol lewe
te streel met sy goue strale
sien jy die goue draad
fyn geweef deur jou donker
dag
gryp jy na die ragfyn draad
vind dat dit sterke is
as wat jy wis
deur die koue, grys en grou
vind jy nog die guns
van ‘n Vader wat jou styf
styf vas hou
al gaan die kar ook staan
al is die koskas ook leeg
al weet jy nie wat môre
se uitdagings sal wees
weet jy vir seker
dat jou Vader jou nie sal los
dat die fyn goue draad
wat Hy vir jou stuur
jou sal hou
hou tot Hy uitkoms stuur
daarom dank jy Hom nou al
wat in jou donker
is Hy die Lig
in jou uitdaging
jou uitkoms
in jou grondpad ure
jou afdraai pad
wat jou reguit
na Hom sal vat.
©Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking