Soos die koue daar buite
dit laat wasem teen die ruite
traan riviertjies laat afloop
wat nie die grond haal
maar yskristalle raak
wat koud ongenaakbaar hang
so het jou doen en late
my hart oorgeneem
soos ‘n winterlandskap
jou woorde van enige gevoel ontneem
elke ledemaat begin vries
tot die omgee en gevoel
in my hart en siel
net yskristalle was
my eens warm hart
het verbete geveg
nog van die ysbal
probeer smelt
voor dit aan skerwe
voor my voete val
maar die koue
het deur murg en been gesny
net ysvingers aan my hart laat hang
‘n getuienis aan ‘n poging
om my hart wat so lank warm vir jou klop
te laat herleef
maar alles, alles te vergeefs
jy het geslaag...
alle gevoel in my siel gevries
geen lente kleur
of somer son
sal dit weer kan laat herleef…
© Marsofine Krynauw
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking